Hoogbegaafd, ja dat ben ik. Bij toeval ontdekt in 1985, als uitslag bij een beroepskeuze test. Hoe kwam ik in die test terecht. Ik had gesolliciteerd op een baan bij Bernardinus College in Heerlen als Amanuensis Biologie. Ondanks dat ik tijdens het sollicitatiegesprek gezegd had, dat ik nog nooit biologie gehad had, werd ik toch aangenomen. Het was voor halve dagen, want de man die het normaal deed, mocht nog maar voor halve dagen daar werken. Na 3 maanden, werden het hele dagen.  Werd de persoon in kwestie ziek. Ik moest niet alleen me het vak leren, maar ook de hele organisatie van het amanuensis zijn onder de knie krijgen. Het boek en de bijbehorende opdrachten had ik binnen 3 maanden gedaan, niveau laatste klas atheneum. Daaruit zou je al kunnen veronderstellen dat ik goed kon leren. Ik reorganiseerde en inventariseerde alle aanwezige spullen maakte de nieuwe bestellingen en repareerde de microscopen.  Daarnaast werkte ik ook nog mee in het onderhoud van de school, wat door mijn collega's niet in dank werd afgenomen, waar ik dan ook mee stopte. Men kreeg anders de indruk dat zij niks deden. Maar ze wisten niet en ik ook niet op dat moment, dat ik hoogbegaafd ben. Dus qua intelligentie en denkvermogen ver boven hun stond. Een student die in de pauze niet naar buiten kon, hielp me het vak biologie onder de knie te krijgen, dat moet ik wel vermelden. Hij vroeg me altijd af. 

Ik maakte van mijn eigen snedes van stengels, kurk, berk enz. Waar ik ook studenten mee hielp als ze al 3 maanden aan het zelfde stukje kurk zaten te snijden. Dan werd er een plakkertje met hun naam op die van mij gedaan en ter beoordeling aan de docent laten zien. Het verwonderlijk was dat er bij waren die er een 10 voor kregen en anderen een 6. Vriendjespolitiek vierde hoogtij bij Pietje de Veer, het was steeds hetzelfde wat ik voorschotelde. De studenten moesten in een tijdspanne van 2 jaar 20 proeven doen, nu had ik die op 3 maanden gedaan, maar goed ik had dan ook alleen dat ene vak. Als ik van thuis uit wat meer support had gekregen, had ik het nog ver kunnen schoppen, achteraf gezien. Ik maakte ook van alle preparaten onder de microscoop foto opnamen, ik had een tussenstuk wat op een microscoop paste en ook op mijn Practica Camera en met de juiste belichtingstijd werden het mooie foto's. Het was een hulpmiddel om de studenten te laten zien waar ze naar moesten zoeken, bij hun preparaat. Dat was iets nieuws en de docenten stelde het zeer op prijs. Ze hadden graag de foto's gehouden, toen ik noodgedwongen weg moest, maar dat stond ik uiteraard niet toe. In al die jaren dat ze zelf daar les gaven, waren ze nooit op dat idee gekomen, om het onderwijs daardoor te vergemakkelijken. 

Ik zat ook nog bij een clubje die het computeronderwijs naar een hoger niveau moest tillen. 

Ik had immers de nodige software al gemaakt voor het vrijwilligerswerk wat ik deed. O.a. een boekhoudprogramma geschreven in basics. Begin jaren 80 deden we de boekhouding op een Apple kloon. Op Bernardinus college hadden ze Philps computers. 

Maar goed ik werkte me 2 jaar lang uit de naad, vaak had ik 2 klassen tegelijk, ik beslechte de ruzie die er was tussen de havo docent en de atheneum docent. 

Zorgde er voor dat er geen spullen meer gestolen werden door sommige docenten. De directeur van het atheneum kwam bij me en zei:  ik zal er voor zorgen dat jij die baan krijgt, want dhr. Camps komt niet meer terug. Maar helaas werd hij overruled door de directeur van het Gymnasium, die zijn werkloze buurjongen belangrijker vond. Ik raakte overspannen. Dat krijg je ls je HSP ook bent. Straatvrees was het gevolg, waar ik mezelf ook weer uithaalde.

Maar ja ik werd na een tijdje gekeurd en de keuringsarts zei tegen me ik kan twee dingen doen, ik keur je helemaal goed en je bent weer gezond, dat staat vast, of ik keur je voor 15% af. Waarop ik zei, wat is het voordeel van die 15 %. Het ABP moet je omscholen en zorgen voor een baan. Ik zei dan keur me maar af voor 15% en zo kreeg ik vanaf dat moment een invaliditeit pensioen. 

Dus werd ik getest 3 dagen duurde die. In de middag van de derde dag een gesprek met de psycholoog. U hebt een technische intelligentie van 131 zei men mij. Hoogbegaafd en een schriftelijk van 119, wat ook hoog te noemen valt. Nu heb ik 3 jaar geleden ook een test gehad en toen werd 140 iq gevonden. Blijkbaar heb ik in 1985 een dipje gehad, waar ook mee bewezen is dat IQ niet iets is wat ophoudt. Je blijft altijd slimmer dan die anderen die dat niet zijn. 

Nu had ik al eens eerder een beroepskeuze test gehad, toen ik 17 jaar was, dat kwam, omdat mijn baas me niet geschikt vond als automonteur en uit de test moest komen dat ik wel geschikt was. Nu had ik binnen no time in de gaten hoe de test in elkaar zat en manipuleerde ik de test zo dat de uitslag zeer geschikt moest zijn, door mijn fotografisch geheugen wist ik natuurlijk wat ik overal had ingevuld. 

Ook toen was er een mondeling gesprek met de psycholoog, die zei dat ik natuurlijk geschikt was voor automonteur, die man begreep het natuurlijk niet. Hij vond wel dat ik als 17 jarige de ontwikkeling had van een 30 jarige. De hoogbegaafdheid kwam toen eigenlijk al aan het licht. 

12 Maart 2024 ben ik naar een lezing gegaan van Rianne van der Velde. Zelf hoogbegaafd. Zij schreef een boek met de titel: Hoogbegaafd in de Praktijk.  In het boek staan enkele schema's hoe je hoogbegaafdheid kunt herkennen. De hoogbegaafdheid heb ik van mijn moeder. Mijn vader kon ook wel goed leren, maar hij was niet creatief. Dat was mijn moeder wel, ze was verschrikkelijk creatief  en ze kon ook alles onthouden en ze wist van mij dat ik dat ook kon. Vanavond is er een film op de TV zei mijn vader. Dan keek mijn moeder 2 minuten en dan zei ze: ,, Die hebben we gezien, Vince klopt het" enden zei ik: ,, ja dat klopt" want dat had ik allang gezien, maar voor de goede vrede zei ik niks, en soms wilde ik hem ook nog wel eens zien. Meestal kon ik dan ook nog zeggen wanneer we hem gezien hadden. Nu heeft een fotografisch geheugen niks met hoogbegaafdheid te maken. Wel het creatief zijn.